حقانيت شيعه

هرکس انسان گرسنه‌اي را طعام دهد خداوند او را از ميوه‌هاي بهشت اطعام مي‌نمايد و هر که تشنه‌اي را آب دهد خداوند از چشمه گواراي بهشتي سيرآبش مي‌گرداند و هرکس ‌اي را لباس بپوشاند خداوند او را از لباس سبز بهشتي خواهد پوشاند. امام سجاد (َع)

به وسيله عقل ناقص و نظريه‌هاي باطل و مقايسات فاسد و بي‌اساس نمي‌توان احکام و مسايل دين را به دست آورد؛ بنابراين تنها وسيله رسيدن به احکام واقعي دين، تسليم محض مي‌باشد؛ پس هرکس در مقابل ما اهل بيت تسليم باشد از هر انحرافي در امان است و هر که به وسيله ما هدايت يابد، خوشبخت خواهد بود و شخصي که با قياس و نظريات شخصي خود بخواهد دين اسلام را دريابد، هلاک مي‌گردد. امام سجاد (َع)

دنيا همچون نيمه خواب (چرت) است و آخرت بيداري مي‌باشد و ما در اين ميان رهگذر، بين خواب و بيداري به سر مي‌بريم. امام سجاد (َع)

از سعادت مرد آن است که در شهر خود کسب و تجارت نمايد و شريکان و مشتريانش افرادي صالح و نيکوکار باشند، و نيز داراي فرزنداني باشد که کمک حال او باشند. امام سجاد (ع)

هر آيه‌اي از قرآن، خزينه‌اي از علوم خداوند متعال است، پس هر آيه را که مشغول خواندن مي‌شوي، در آن دقّت کن که چه مي‌يابي. امام سجاد (َع)

عيد قربان؛ چرا عيد؟قرباني کردن قدمتش به قدمت تاريخ آدمي است؛ از هابيل و قابيل تا ابراهيم و دين محمدي (ص). پس به نظر مي رسد چنين عملي با اين قدمت تاريخي ارزش انديشيدن داشته باشد.عيد قربان بعد از عيد فطر دومين عيد بزرگ مسلمانان است. عيدي که در کتابهاي ديني آداب خاص و متعددي برايش ذکر شده است. البته مساله قرباني کردن مختص دين اسلام نيست بلکه مي توان گفت که قرباني کردن جزو مراسم ديني اکثر اديان بوده است؛ شايد علتش را بتوان در حکمت ها و زواياي پنهاني اين عمل به ظاهر ساده دانست.قرباني کردن قدمتش به قدمت تاريخ آدمي است؛ از هابيل و قابيل تا ابراهيم و دين محمدي (ص). پس به نظر مي رسد چنين عملي با اين قدمت تاريخي ارزش انديشيدن داشته باشد.هدف همه اديان پيوند انسان خاکي با آسمان و آسمانيان و در نهايت پيوند با خداي آسماني است . بياييد از اين منظر به قرباني کردن بينديشيم. بنابراين از يک زاويه در اين عمل ديني دو کار صورت مي پذيرد: کشتن و گذشتن. کشتن و قرباني کردن حيوان نمادي است براي کشتن نفس اماره اي که بسان حيواني سرکش دودمان آدمي را بر باد مي دهد.از طرف ديگر خوراک اين نفس اماره تعلقات دنيوي است که هرچه بهره برداريش از آن بيشتر و به عبارت دقيقتر دلبستگي به اين امور هر چه بيشتر ، فربه شدن اين نفس خانمان برانداز نيز بيشتر. پس انفاق کردن و گذشتن از اين تعلقات باعث تضعيف نفس اماره و سبب آسماني شدن انسان خاکي خواهد شد.در اعمال حج واجب هم حاجي بعد از بستن احرام يعني کندن همه تعلقات دنيوي در چندين مکان توقف مي کند تا به اين دل کندن ها عمق بيشتري دهد و هر گاه شيطان قصد جان او را کند بايد او را از خود دور کند تا زماني مي رسد که اين نفس اماره را مي کشد (قرباني مي کند) و آزاد از تمامي تعلقات حتي نفس خويش؛ عاشقانه به گرد خدا (در طواف ) مي گردد.بياييد در پايان نگاهي اجتماعي به اين آموزه ديني داشته باشيم؛ يعني از جنبه ي مسئوليت پذيري وبي تفاوت نبودن به مخلوقات الهي. در اطراف همه ما مسلما خانواده هايي هستند که به هر دليلي با فقر دست و پنچه نرم مي کنند و اين مساله مختص دوره ي ما و يا تنها شامل کشور ما نيست بلکه همه زمانها بوده و هست و خواهد بود و يکي از دلايلش که در متون ديني هم به آن اشاره شده ، امتحان انسانهاي توانگر است. در نگاه ديني همه ي اجزاي عالم هستي به هم مرتبط و گرد محور الهي جمع اند و هيچ کس و هيچ چيز بيگانه از يکديگر نيست و همه در حد توان خودشان نسبت به عالم هستي مسئوليت دارند پس بياييد از اين موقعيتها و زمانها پلي بسازيم براي رسيدن به آسمان. حضرت امام صادق (عليه السلام) از آباء گرامش (عليهم السلام) نقل فرمودند: رسول خدا صلى اللَّه عليه و آله فرمودند:«خداوند متعال اين قربانى را تشريع فرمود تا مساکين شما از ناحيه گوشت در فراخى قرار بگيرند، پس ايشان را اطعام نماييد.»1اسلام آخرين دين الهي است که تمامي ره توشه ها را براي سير و رسيدن انسان به مقصدش را تدارک ديده است، فقط چشم ها را بايد شست جور ديگر بايد ديد. به احکام و حرفهاي خداوند عميق و عاشقانه نگاه کنيم، خدايي که جلوه هايي از او را مي توان در مهرباني امام رئوفمان امام رضا(عليه السلام) ديد.صالح قربانيان